Kehribarın içinde en az beş farklı böcek grubuna ilişkin fosiller keşfedildi. Bu fosiller ortasında sinek çeşitleri, bir mantar böceği ve yaban arıları yer alıyor. Birebir vakitte örnek, bir örümcek ağı kesimini da içeriyor. İpliklerin tertibi, bu ağın çağdaş çark örümceklerine misal biçimde örülmüş olabileceğini düşündürüyor.
Barcelona Üniversitesi’nden paleobiyolog Xavier Delclòs’un liderliğindeki araştırma grubu, bu keşfin Kretase periyodunda Gondwana’nın ekvatoral bölgelerinde nemli ve reçineli orman ekosistemlerinin varlığına direkt delil sunduğunu tabir etti. Gondwana, Trias ve Jura devirlerinde parçalanmaya başlayan antik bir üstün kıtadır ve bugün Güney Amerika, Afrika, Avustralya ve Antarktika’nın büyük kısmını oluşturmuştur.
Kehribar, çoklukla kuzey yarımkürede yaygın olarak bulunmasına karşın, güney yarımkürede az olarak ortaya çıkar. Bu özel örnekler, Jura ve Kretase devirlerinde yaygın olan fakat bugün yalnızca birkaç çeşitle temsil edilen araukarya ağaçlarından sızan reçinelerle oluşmuş.
Bilim insanları taş ocağında iki farklı kehribar tipi tespit etti: Biri ağaç köklerinden yer altında sızan reçineyle, başkası ise yer üstündeki reçinenin havayla temas ederek böcekleri tuzağa düşürmesiyle oluşmuş.
Özellikle böcek içeren kehribar epeyce azdır; kehribarların birçok kök reçinelerinden oluşur ve ekseriyetle içinde diğer canlılara ilişkin izler bulunmaz.
Ancak bu keşif farklıydı. Yer üstü reçinesi, sırf böcekleri değil, birebir vakitte örümcek ağı ve polen üzere daha birçok mikro ayrıntısı da günümüze taşıdı.
İlginç bir halde, kuzey yarımküredeki misal kehribar örneklerinde yaygın olan reçine yiyen mantarlar, bu örneklerde neredeyse yoktu. Araştırmacılar bunun, bölgedeki toprağın çok suyla dolu olmasından kaynaklanabileceğini düşünüyor.