Yeni bir araştırma, bu tıbbın neden bu kadar küçük olduğuna dair kıymetli bulgular sundu. Western Washington Üniversitesi’nden antropologlar tarafından yürütülen çalışmada, Homo floresiensis’in küçük vücut boyutunun evrimsel kökenleri incelendi.
DİŞ VE BEYİN ORTASINDAKİ BAĞLANTI
Bilim insanları, insan soy ağacındaki 15 farklı cinsin diş ve beyin ölçülerini karşılaştırdı. Bu incelemeler, üçüncü azı dişlerinin — yani yirmilik dişlerin — küçülmesiyle beyin büyüklüğündeki artış ortasında güçlü bir alaka olduğunu gösterdi.
Fosil kayıtlarında ekseriyetle sırf dişlerin bulunması nedeniyle, bu alaka geçmişteki beyin hacmini iddia etmek için kritik bir araç sağlıyor. Lakin Homo floresiensis, bu evrimsel kurala uymuyor.
The Conversation’da özetlenen bulgulara nazaran, Homo floresiensis’in diş yapısı Homo cinsiyle uyumlu olsa da, beyin hacmi beklenenden çok daha küçük. Araştırmacılar, bu durumu gebelikte değil, doğum sonrası çocukluk devrinde büyüme suratının yavaşlamasına bağlıyor.
EVRİMSEL BİR ADAPTASYON
Bilim beşerlerine nazaran Homo floresiensis’in küçüklüğünün temel nedeni, ada hayatına mahsus şartlar. “Ada cüceliği” olarak bilinen evrimsel süreç; hudutlu besin kaynakları ve az yırtıcı hayvan varlığı nedeniyle, küçük boyutun avantajlı hale gelmesine yol açıyor.
Aynı formda, Flores Adası’nda yaşamış olan cüce filler (Stegodon sondaarii) de bu kurallara misal formda evrimleşmişti.
KÜÇÜK BEDEN, BÜYÜK ZEKA
Homo floresiensis, küçük vücuduna karşın alet yapabiliyor, cüce filleri avlıyor ve muhtemelen ateşi kullanabiliyordu. Bu da küçük beyin hacminin, bilişsel yeteneklerde önemli bir eksiklik manasına gelmediğini gösteriyor.
Araştırmacılar, bu bulguların insan evriminde sırf beyin büyüklüğüne odaklanmanın aldatıcı olabileceğini vurguluyor.