Ben küçüklüğümden beri bayram sabahları, ailece kahvaltı sofrasında buluşurduk. Gülüşmelerin, bayramlaşmaların, telaşla hazırlanıp büyüklerin elini öpmeye gitmenin o sade ve içten sevincini hatırlıyorum. Bu yıl ise o sevinç bize çok uzak; çünkü bu, Ekrem’siz geçirdiğimiz ikinci bayram.
Eşim Ekrem İmamoğlu, İstanbul’un seçilmiş Büyükşehir Belediye Başkanı ve milyonların cumhurbaşkanı adayı, üç aya yakın müddettir, haksız formda cezaevinde. Ona ve çalışma arkadaşlarına yöneltilen suçlamalar hukuken temelsiz. Artık tüm Türkiye biliyor: Cezalandırılan bir cürüm değil, bir duruş; halktan yana, adaleti savunan, kente ve ülkeye hakkıyla hizmet eden bir duruş.
SEVGİMİZE YENİLECEKLER
Bu bayramı eksik ve buruk geçiren yalnızca biz değiliz. Sevdiklerinden başka düşen binlerce insan var – Ekrem’in yol arkadaşlarının, gazetecilerin, öğrencilerin, kamu işçilerinin, anayasal haklarını kullanarak eşitliği, hukuku savunanların aileleri. Silivri cezaevi, artık bu ülkenin dürüst, yavuz ve sesini yükselten insanlarının adresine dönüştü. Bu karanlık tablo çok uzun sürmeyecek. Adalet gecikebilir ancak kesinlikle yerini bulacak; buna yürekten inanıyoruz.
Bayramlar, bu topraklarda yüzyıllardır müsamahanın, birliğin ve dayanışmanın simgesi oldu. Bugün bu pahalar zedelenmiş, toplumsal dayanışma yerini derin bir kutuplaşmaya bırakmış olabilir. Fakat biliyoruz ki, ortak kıymetlerimizi yine yeşertmek, umut dolu yarınları birlikte inşa etmek bizim elimizde. Kucaklaşmaların, ortak ve bereketli sofraların, inançlı ve sevinçli sokakların bayramına yine kavuşacağız.
Geçtiğimiz günlerde Ekrem doğum gününü cezaevinde geçirdi. Ben de ona şu cümlelerle moral verdim: “İyi ki doğdun, düzgün ki varsın. Ailemize sevgi ve huzur, ülkemize cüret ve umut oldun.” Bu kelamlar yalnızca bir eşin ve yol arkadaşının değil, birebir vakitte bir yurttaşın sesi. Zira Ekrem sadece bir siyasetçi değil, haksızlığa karşı direnen milyonlar için bir adalet simgesi.
Onu ve halkımızı yıldırabileceklerini düşünenler ise, ne onu, ne de halkımızı tanıyorlar; bu halk sağduyusuyla, vicdanıyla, direnciyle tanınır. Ekrem’in de dediği üzere: “Güler yüzümüze yenilecekler, pak kalplerimize yenilecekler, tevazumuza, hoşgörümüze yenilecekler. Sımsıcak kalbimize yenilecekler. Seksen altı milyon insanın tamamına olan sevgimize yenilecekler.”
Bugün Silivri’nin duvarlarını aşan bu sevgi ve dayanışma sırf bir bireye değil; ortak bir vicdanı, adaleti savunan herkese ilişkin. 19 Mart’tan itibaren yaşananlarla kendine yapılan haksızlıkları hatırlayanlara, hukuksuzluğun ve adaletsizliğin bu ülkeye hakim olmasına razı gelmeyenlere, eşitsizliği kabul etmeyenlere ilişkin. Meydanlarda bir ortaya gelen bayanların, gençlerin, işçilerin sesi, bu kolektif iradenin taşıyıcısı. Kurtuluş olmayacak tek başımıza, ya daima birlikte ya hiçbirimiz.
Bu süreçte beni derinden etkileyen iki ses var; bayanlar ve gençler. Cumhuriyet ile kazandığı hakları ve eşitlik unsurunu sahiplenen bu nesiller dehşete teslim olmadı. Bayanların kazandığı haklardan vazgeçmeme iradesi, gençlerin insanca bir ömür isteği bu büyük yürüyüşümüze güç katıyor. Büyük Başkan Atatürk’ün açtığı Cumhuriyet yolunda biz bayanlar, bize emanet edilen pahalara sahip çıkmakta kararlıyız. Zira biliyoruz: özgürlüğün olmadığı yerde gerçek bayram olmaz.
Gençlerin duruşunu da yakından gözlemliyorum. Kızım, oğullarım, onların arkadaşları, yanıma gelip âlâ dileklerini iletmek, bu süreçte verdiği çabayı anlatmak isteyen gençler… Moralleri vakit zaman bozulsa da hak, hukuk ve eşitlik talebinden asla vazgeçmiyorlar. Ekrem ve çabayı sürdüren arkadaşları bu ülkenin bu gününü ve onurunu savunuyor; gençler de bu ülkenin geleceğini ve hayallerini. Onlar sayesinde yarınlara dair inancım sapasağlam.
AYNI SOFRADA OLACAĞIZ
Bugün buruk bir bayram, lakin bu burukluğun içinde kararlı ve onurlu bir direnç ruhu var. Her adaletsizlik bir uyanışı, her baskı yeni bir farkındalığı ve çabayı beraberinde getirir. Türkiye’de bu kararlı çaba çoktan filizlendi. Saraçhane’den Silivri’ye, yerleşkelerden meydanlara, kentlerden tarlalara yayılan ortak ses, bu bayramı farklı kılan hissin yankısı, ezgisidir.
Sevdiklerimizden farklı geçen bu bayramda, yalnız olmadığımızı biliyorum. Dayanışmayla, akılla ve cüretle ilerliyoruz.
Ve inanıyorum ki yarın, özgür ve çoğulcu bir Türkiye’de yine birebir sofrada buluşacağız. Ülkemizin dört bir yanında özgürlüğün rüzgarı esecek. Tüm sevenler; kalplerinde huzurla, memnunlukla inançla sarılacak. Bu topraklarda bayramlar, tekrar ve her zamankinden büyük bir coşkuyla her konutu dolduracak.
Bayramımız kutlu olsun.