Araştırmacılar, fusiform girus ismi verilen beyin bölgesinin hem gerçek imajlar hem de hayal edilen manzaralar sırasında faal olduğunu uzun vakittir biliyorlardı. Lakin bu çalışmada, kelam konusu bölgedeki aktivitenin düzeyinin, beynin bir şeyi gerçek olarak algılayıp algılamadığını belirlemede kritik rol oynadığı ortaya çıktı.
Fusiform girus, yüz tanıma ve obje algısı üzere yüksek seviyeli görsel sürece süreçlerinde vazife alıyor. Araştırmaya nazaran, hayal sırasında bu bölgedeki sinyal daha zayıf kalırken, gerçek algıda bu sinyal daha güçlü oluyor. Beyin, makul bir eşiği aşan aktiviteyi “gerçek” olarak yorumluyor.
Bu sonuca ulaşmak için bilim insanları, 26 iştirakçiye dinamik bir ekran üzerinde çapraz çizgiler gösterdi ya da göstermedi ve çizgileri görüp görmediklerini sordu. Birebir anda, iştirakçilerden makul çizgileri hayal etmeleri de istendi. Bazen bu hayali çizgiler ekrandaki gerçek çizgilerle örtüşüyordu, bazen farklıydı.
Araştırmacılar, hayal edilen çizgiler ile ekranda hakikaten görülen çizgiler örtüştüğünde, iştirakçilerin ekranda çizgi olmasa bile çizgileri gördüğünü sandığını keşfetti. Yani beyin, beklediği imgeyi hayal edince bunu gerçekmiş üzere algılayabiliyor.
fMRI görüntüleme ile beynin farklı bölgelerindeki aktivite izlenirken, fusiform girusun hayal ve gerçek algı sırasında ebediyen etkin olduğu görüldü. Lakin sırf aktivite belirli bir seviyenin üzerine çıktığında beyin bunu gerçek olarak kabul etti.
Ayrıca, bu aktivite yükseldiğinde beynin karar alma ve sorun çözmeden sorumlu bölgesi olan anterior insula’nın da faal hale geldiği gözlemlendi. Bu durum, anterior insula’nın fusiform girustan gelen “gerçeklik sinyalini” değerlendirdiğini düşündürüyor.
Çalışmanın bir sınırlaması, kullanılan görsel uyarıcıların kolay oluşuydu. Araştırmacılar, gelecekte yüzler, objeler yahut hayvanlar üzere daha karmaşık görsel uyarıcılarla benzeri deneyler yapmayı hedefliyor. Ayrıyeten, beyne zamanlaması ayarlanmış uyaranlarla hayalin algı olarak kabul edilip edilmeyeceği de test edilecek.
Konuyla ilgili bağımsız bir kıymetlendirme yapan nörobilimci Thomas Pace, bu keşfin, hayal ile gerçeği ayırt etmenin şaşırtan derecede kolay bir açıklamasını sunduğunu belirtti. Pace’e nazaran bu bulgular, halüsinasyon üzere karmaşık tecrübelerin gerisindeki sistemleri anlamada da değerli bir adım olabilir.