2024 yılının Şubat ayında ABD’nin Virginia eyaletindeki meskeninde birdenbire yere yığılan Lauren Canaday, tam 24 dakika boyunca klinik olarak meyyit kaldı.
Eşinin birinci müdahalesi ve sıhhat gruplarının dört sefer elektroşok uygulaması sonrası kalbi yine çalıştırılan Canaday, bu inanılmaz tecrübenin akabinde hayata hasarsız bir biçimde geri döndü ve o 24 dakikada yaşadıklarını tüm dünyayla paylaşıyor.
Lauren Canaday, hastaneye kaldırıldığında Covid testi müspet çıktı ve kalbinin durmasına neden olan durumun miyokardit (kalp kası iltihabı) olduğu anlaşıldı.
Herkesi hayrete düşüren ise, beyni 24 dakika oksijensiz kalmasına karşın yalnızca dokuz gün sonra hiçbir bilişsel hasar olmadan taburcu edilmesiydi.
Peki, hayatla mevt ortasındaki o ince çizgide neler yaşadı?
“Işık tüneli yoktu, yalnızca huzurlu bir çözülme vardı”
Ölümden dönme tecrübesi yaşayan pek çok kişinin tersine Canaday, bilinen “ışık tüneli” yahut manevî varlıklar üzere vizyonlar görmediğini belirtiyor.
Sosyal medyada tecrübesini paylaşan bayan, o anları şu sözlerle tanımlıyor:
“Bir tünel ya da ışık görmedim lakin güzel bir çözülme hissiyle dolmuştum ve kendimi yeterli hissediyordum. Dostça ve huzurlu bir andı. Artık mevtten korkmuyorum.”
Önceliklerini büsbütün değiştirdi
Yaşadığı bu sarsıcı tecrübe sonrası hayatını “ikinci hayat” olarak tanımlayan Lauren, önceliklerini büsbütün değiştirdi.
İşinden ayrılarak “Independence Ave” isminde bir kitap yayınladı ve vaktini tabiat yürüyüşleri, meditasyon ve sevdiklerine ayırmaya başladı.
Başarı yahut statü üzere kavramların ehemmiyetini yitirdiğini belirten Canaday, yeni ömür emelini, “Kocamı sevmek ve tanıştığım insanların hayatını kolaylaştırmak için buradayım” diyerek özetliyor.
Lauren Canaday’in olayı, bilimin ve tıbbın hudutlarını zorlayan pek çok soruyu da beraberinde getiriyor.
Kendi kendine canlanma olgusu
Lauren Canaday’in durumu, bilimsel olarak “Lazarus etkisi” yahut “otoresüsitasyon” (kendi kendine canlanma) olarak bilinen az bir olguyla açıklanıyor.
Bu terim, öldüğü ilan edilen bir kişinin dakikalar sonra bizatihi dolanımının geri dönmesini tabir eder. Kayıtlara nazaran 1982-2018 ortasında belgelenen 65 olaydan yalnızca 18’i, Lauren üzere kalıcı hasar yaşamadan hayatta kalabildi.
Kalp durduğunda beynin ve bedenin oksijensiz kalması (anoksi), olağanda beyin, böbrek ve hudut sisteminde ağır hasarlara yol açar.
Lauren Canaday’in hiçbir bilişsel hasar olmadan kurtulması, uzmanlar tarafından “tıbbi bir mucize” olarak nitelendiriliyor. Bu durum, bilhassa eşinin anında kalp masajına başlamasının ve acil müdahalenin ne kadar hayati olduğunun altını çiziyor.
Dr. Iris Gorfinkel gibi uzmanlar, “beyin ölümü” tarifinin bile üniversal olmadığını, bu durumun organ bağışı üzere bahislerde etik ve tıbbi tartışmalara yol açtığını belirtiyor.
Canaday’in hadisesi, ömür ve vefat ortasındaki çizginin ne kadar hassas olduğunu ve çağdaş tıbbın sonlarını ne kadar zorladığını bir sefer daha gözler önüne seriyor.
Lauren Canaday, yaşadığı bu tecrübeyle kimseyi bir dogmaya ikna etmeye çalışmıyor; yalnızca kıssasını paylaşarak herkesi düşünmeye davet ediyor: “Her günü son gününüz üzere yaşasaydınız, neyi değiştirirdiniz?”