Japonya’daki Okayama Bilim Üniversitesi biyologları tarafından yürütülen çalışma, derideki keratinosit hücrelerinde bulunan TAS2R ismi verilen acı tat reseptörlerinin, ziyanlı unsurların hücrelere nüfuz etmesini engellemek için etkin bir savunma düzeneği geliştirdiğini gösterdi.
TAS2R reseptörleri sadece lisanda değil, bağırsaklar, mide ve teneffüs yolları üzere bedenin farklı bölgelerinde de bulunuyor. Lakin 2015 yılında yapılan bir çalışma, bu reseptörlerin insan derisinde de hayli faal olduğunu ortaya koymuştu. Yeni araştırma, bu reseptörlerin deride tam olarak ne işe yaradığını açıklığa kavuşturmayı amaçladı.
Araştırmada, laboratuvarda yetiştirilen insan keratinosit hücrelerine feniltiyokarbamid (PTC) ismi verilen acı bir bileşik verildi. PTC, acı tat algısı üzerindeki genetik çalışmalar için yaygın olarak kullanılan bir unsur. Çalışmada, TAS2R reseptörleri PTC’yi algıladığında, hücreler ABC taşıyıcı proteinlerini üreterek bu bileşiği hücre dışına attı.
Bu taşıma düzeneğinin çalışıp çalışmadığını anlamak için bilim insanları hücrelere görünür bir izleyici boya enjekte etti. Olağanda ABC taşıyıcıları bu boyayı dışarı atabiliyordu. Lakin verapamil isimli bir hususla bu taşıyıcıların çalışması engellendiğinde, boya hücre içinde birikmeye başladı. Bu deney, TAS2R reseptörlerinin hücreleri toksik hususlardan korumak için aktif halde çalıştığını kanıtladı.
Acı tat algısının nitekim toksik hususları tespit etme konusunda ne kadar tesirli olduğu hala tartışmalı. Kimi araştırmalar, acı tadın her vakit toksik hususlarla ilişkili olmadığını, hatta birçok tanınan yiyecek ve içeceğin acı bir tat profiline sahip olduğunu ortaya koyuyor. Lakin, bu yeni çalışma, acı tat reseptörlerinin en azından deri hücrelerinde toksik bileşiklerden korunma açısından değerli bir rol oynayabileceğini gösteriyor.
Araştırmada, hücrelere yüksek dozda antihistamin verildiğinde, TAS2R reseptörlerinin evvelden aktive edilmesiyle hücrelerin hayatta kalma oranının kıymetli ölçüde arttığı gözlemlendi. Bu sistemin çalışmasını engelleyen verapamil ise bu hami etkiyi bilakis çevirdi.
Bilim insanları, bu keşfin deriyi toksinlerden arındırmaya yardımcı olacak yeni tedavi prosedürleri geliştirilmesine kapı aralayabileceğini düşünüyor. Çalışmanın muharrirleri, “Zararsız acı bileşikler içeren ilaçlar, insan derisinden toksik unsurların atılmasını artıran potansiyel tedavi edici casuslar olabilir” tabirini kullandı.