Elazığ’da SÖZCÜ gazetesi muhabiri Cihan Demirdaş’a geçtiğimiz günlerde Elazığ belediyesi meclis toplantısı çıkışında gerçekleştirilen hücumda, saldırganların ortasında 18 yaş altı çocukların da yer aldığı ortaya çıktı. Atak sırf gazetecilere yönelik şiddeti değil, tıpkı vakitte Türkiye’de çocukların nasıl suça sürüklendiğini ve adalet sisteminin bu çocuklara nasıl davrandığını da bir sefer daha gündeme taşıdı. İsimli hadiselerde çocukların “kullanılması”, kimi vakit “cezasızlık” algısıyla kimi vakit da sistemin açıklarından faydalanarak yaşanıyor. Elazığ’da yaşanan bu olay, çocukların nasıl araçsallaştırıldığını ve fail değil, mağdur olduklarını gösteren çarpıcı bir örnek.
HER 3 BELGEDEN BİRİ “SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK”
Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2023 yılı bilgilerine nazaran, güvenlik ünitelerine getirilen çocuk sayısı 612 bini aştı. Bu çocukların yaklaşık yüzde 33’ü suça sürüklenme nedeniyle süreç gördü. 2023 yılında suça sürüklenen çocuk sayısı 178 bin 834 olarak kayıtlara geçti. Bu sayı, 2010’daki 83 bin seviyesine kıyasla neredeyse iki kat artmış durumda.
Çocukların en çok karıştığı hatalar ise şu halde sıralanıyor:
Yaralama: 71bin 244 çocuk
Hırsızlık: 37 bin 233 çocuk
Uyuşturucu kullanımı ve ticareti: 8 bin 752 çocuk
YOKSULLUK, ADALETSİZLİK VE DENETİMSİZLİK
Uzmanlar, çocukların suça sürüklenmesinin arkasında yatan nedenlerin başında yoksulluk, eğitimden kopuş, aile içi şiddet, barınma problemleri ve toplumsal dışlanma olduğunu belirtiyor. Ekonomik krizle birlikte artan yoksulluk, bilhassa fakir mahallelerde yaşayan çocukları cürüm örgütlerinin ya da siyasi yapılarla bağlı kümelerin eline itiyor.
ÇOCUK CEZAEVLERİ DOLU, ADİL YARGI YOK
Türkiye’deki çocuk cezaevlerinde binlerce çocuk tutuklu ya da hükümlü olarak kalıyor. Lakin bu çocukların birçok suça sürüklenmiş, eğitim ve toplumsal takviyeden mahrum, travma yaşamış bireyler. Rehabilitasyon imkanlarının yetersizliği, çocukları cürüm döngüsünden çıkarmıyor, tersine daha fazla içeri çekiyor. Cihan Demirdaş’a yönelik hücumda çocukların yer alması, yalnızca ferdi bir durum değil. Son yıllarda başta siyasi kümeler ve lokal yapılar olmak üzere birçok tertibin, ceza indirimi ya da muafiyet nedeniyle çocukları “fail” olarak kullandığına ait çok sayıda tez ortaya atıldı.