Cambridge Üniversitesi’nden astrofizikçi Prof. Nikku Madhusudhan liderliğindeki grup, bu bileşiklerin tespitinin şimdi ömrün kesin delili olmadığını vurgulasa da, bunun kainatta yalnız olup olmadığımız sorusuna önemli bir adım olduğunu belirtiyor.
“Bu, şimdiye kadarki en güçlü biyolojik aktivite sinyali,” diyen Madhusudhan, “On yıllar sonra bu periyoda dönüp bakıp, cihanın canlı olduğuna dair birinci önemli ipucunu bu anda yakaladığımızı söyleyebiliriz” tabirlerini kullandı.
K2-18 b gezegeni, Leo takımyıldızında, Dünya’dan yaklaşık 9 kat daha kütleli ve 2.6 kat daha büyük. 2019’da Hubble Teleskobu bu gezegenin atmosferinde su buharı tespit etmişti, lakin son müşahedeler bunun metan olduğunu ortaya koydu. Yeniden de bilim insanları gezegenin derin bir okyanusla kaplı olabileceğini düşünüyor.
Webb Teleskobu, gezegenin yıldızının önünden geçişi sırasında atmosferden süzülen ışığı tahlil ederek bu moleküllerin izini ortaya çıkardı. Tespit edilen sinyaller, Dünya’daki düzeylerden binlerce kat daha ağır olarak ölçüldü. Lakin istatistiksel inanç aralığı “üç sigma” düzeyinde – yani tesadüf mümkünlüğü yüzde 0.3 – ve bu, fizik alanındaki kesin keşif standardının altında kalıyor.
Bilim insanları, bu moleküllerin biyolojik olmayan yollarla da oluşabileceğini, örneğin hidrotermal bacalar, yanardağlar yahut yıldırımlar üzere egzotik süreçlerle açıklanabileceğini söylüyor. Yeniden de, bilinen hiçbir süreç bu moleküllerin bu kadar ağır biçimde oluşumunu tam olarak açıklayamıyor.
Araştırmanın sonuçları The Astrophysical Journal Letters’ta yayımlandı. Bilim insanları, bu dataların ömrün üniversal biyolojik kanunlarıyla açıklanıp açıklanamayacağını sorgulamaya başladıklarını tabir ediyor.