Güney Viyana’daki Simmering bölgesinde Ekim 2024’te yapılan saha yenileme çalışmaları sırasında emekçiler, beklenmedik biçimde insan kalıntılarına rastladı. Kalıntılar, yapılan kapsamlı tahlillerin akabinde 2 Nisan Çarşamba günü resmi olarak duyuruldu.
Mezarda sadece erkek iskeletlerine rastlanması ve kimilerinin üzerinde zırh kesimleri ile silahlar bulunması, bu bireylerin Roma askerleri olduğunu ortaya koydu. Kemikler üzerinde mızrak, hançer ve kılıç izlerine rastlandı. Yetkililer, bu bireylerin savaşta hayatını kaybettiğini doğruladı.
Keşif, mezar yerinin Roma İmparatorluğu’nun kuzey hududunda yer alan Germanik Limes sınırında Germen savaşçılarıyla yaşanan bir çatışmaya işaret ettiğini gösteriyor. Toplu mezar, devrin kıymetli askeri noktalarından biri olan Vindobona (bugünkü Viyana kent merkezi) yakınlarında bulunuyor. Vindobona, beşinci yüzyıldaki Germen istilalarına kadar büyük bir Roma garnizonu olarak kullanılmıştı.
Arkeologlar bu keşfi bilhassa kıymetli buluyor zira Roma’da ölüler çoğunlukla yakılarak gömülüyordu. Avrupa’daki Roma topraklarında vücudun toprağa verildiği defin uygulamaları nadiren görülüyordu. Viyana Arkeoloji Dairesi Başkanı Kristina Adler-Wölfl, “100’lü yıllarda Avrupa’daki Roma topraklarında kremasyon yaygındı. Bu nedenle vücut gömüsü büyük bir istisnadır” dedi.
Yapılan tahliller, mezardaki erkeklerin ortalama uzunluğunun 1,70 metre olduğunu gösterdi. Bu, devrin Roma lejyonerlerinden birkaç santimetre uzun lakin Germen savaşçılarla emsal düzeyde. Kalıntıların karışık biçimde gömüldüğü ve muhakkak bir tertibe nazaran yerleştirilmediği belirtildi. Diş ve kemik tahlilleri, askerlerin genel olarak sağlıklı olduklarını lakin savaşta öldüklerini ortaya koydu.
Kazıyı yürüten arkeoloji firması Novetus’tan biyolojik arkeolog Michaela Binder, “Kemiklerdeki yaralar açıkça savaş kaynaklı. Bu durumun askeri bir hastane yahut salgınla ilgisi yok” dedi.
Üçüncü yüzyılda doruğa ulaşan Vindobona garnizonunda binlerce Roma askeri misyon yapıyordu. Bölgedeki çatışmalara dair birtakım yazılı kaynaklar bulunsa da, bu toplu mezar birinci defa fizikî bir ispat olarak karşımıza çıkıyor.
Kazı alanında hançer, zırh kesimleri ve ayakkabı çivileri üzere çok sayıda eser de gün yüzüne çıkarıldı. Araştırmacılar, DNA ve izotop tahlilleri ile askerlerin kökeni ve hayat şartları hakkında daha fazla bilgi edinmeyi amaçlıyor.