Yoldere köyünde yaşayan üreticiler, hem fiyatların düşüklüğünden hem de ÇAYKUR’un hudutlu alım yapmasından şikayetçi. Üretici Zeliha Aydemir, emeğinin karşılığını alamadığını belirterek şunları söyledi:
“Fiyatlar çok berbat. Bu sıcakta topladığım çayın parasını seneye Mart ayında alacağım. Devlet zati almıyor. Günüm var fakat yalnızca iki gün verebiliyorum. 100 kilo 100 kilo veriyorum. Bitirmek için bir buçuk ay çay toplamam lazım. Bu yüzden özel kesime neredeyse bedavaya veriyoruz. Para kazanamıyoruz.”
Üretici Muharrem Başar ise yaşanan meçhullükten ve özel bölümün uyguladığı değişken fiyat siyasetlerinden yakındı:
“Kime satacağımız muhakkak değil. Yirmi kilo düşürdüler. Peşin paraya 17 liraya indirdiler. Bir başkası 16 lira diyor. Biz de şaşırdık. Gübreye mi vereceksin, emekçiye mi, nakliyeye mi? 17 liraya satıyoruz ancak geriye kalan yalnızca 3 lira. Herkes günü kurtarmaya çalışıyor. 46 yaşındayım lakin kendimi 50 yaş üstü hissediyorum.”
Melek Aydemir de bu dönemin hem iklim hem de piyasa şartları açısından son derece sıkıntı geçtiğini vurguladı:
“Üçüncü sürgün çok makus geçti. Kota nedeniyle millet özel bölüme yöneldi. Peşin satışlarda 15-16 liraya veriyoruz. Seneye vadeli alım yapanlar da var. Çalışana peşin ödeme yapıyoruz fakat bize hiçbir şey kalmıyor. Sıcağın altında çay topluyoruz, bazen toplayamayıp vazgeçiyoruz.”
Köylülerden biri ise durumu özetle şöyle lisana getirdi:
“10 bin lira harcıyoruz, 17 bin liraya satıyoruz. Geriye kalan yalnızca 2 bin lira. Çay gecikince kararır, mecburen özel bölüme veriyoruz. Özellerin elindeyiz, çaresiziz.”