Jurassic Park sinemalarıyla hafızalara kazınan raptorların dev versiyonları olan megaraptorlar, etçil dinozorlar sınıfında yer alıyor. Araştırmacılar, Joaquinraptor’un burundan kuyruğa yaklaşık 7 metre uzunluğunda ve bir tondan fazla tartısında olduğunu kestirim ediyor.
Keşfedilen fosil, megaraptorların beslenme alışkanlıklarına dair en net delillerden birini sunuyor. Patagonya Jeoloji ve Paleontoloji Enstitüsü’nden paleontolog Lucio Ibiricu, Joaquinraptor’un alt çene kemikleri ortasında bir timsah atası olan crocodyliforma ilişkin üst kol kemiği bulduklarını belirtiyor.
Kemiğin üzerinde diş izlerinin olması, bu iki hayvan ortasında bir etkileşim olduğunu açıkça ortaya koyuyor. Araştırmacılar, kemiğin hayvana mevt anında mı yoksa sonrasında mı ulaştığını kesin olarak söyleyemese de, av-avcı alakası güçlü bir ihtimal olarak bedellendiriliyor.
Joaquinraptor’un yaşı, kemiğinde bulunan büyüme çizgileri (LAGs) incelenerek belirlendi. Bu izler, ağaç halkaları üzere yıllık olarak oluştuğu varsayımıyla değerlendirildiğinde, bireyin en az 19 yaşında olduğu ortaya çıktı. Dinozorun, cinsel olarak olgunlaşmış lakin tam büyümesini şimdi tamamlamamış olduğu bulundu.
Fosil tam iskelet olmasa da çene, kafatası, ön ayak, bacak ve kuyruk omurlarına ilişkin modüller içeriyor. Bu da Joaquinraptor’un şimdiye kadar bulunan en eksiksiz megaraptor örneklerinden biri olmasını sağlıyor. Bu yeni tıp, sadece eski Patagonya’nın canlı çeşitliliğini artırmakla kalmıyor, tıpkı vakitte bu hâlâ gizemli olan megaraptor kümesine dair değerli boşlukları dolduruyor.
Kuzey yarımküredeki kıtalarda devasa tiranozorlar hükümranken, Güney Amerika ve Avustralya üzere bölgelerde bu boşluğu megaraptorlar doldurmuş görünüyor. Joaquinraptor’un kalıntıları yaklaşık 68 milyon yıl öncesine, yani dinozorların yok oluşuna yol açan felaket öncesine tarihleniyor. Bu da onu bilinen en genç megaraptor örneklerinden biri yapıyor.
Megaraptorların evrimsel olarak farklı bir yoldan ilerledikleri düşünülüyor. Büyük ve güçlü olmalarına karşın, süratli yapılarından ödün vermemişler. Bilhassa güçlü ön uzuvları ve çok gelişmiş pençeleri, onları T. rex üzere tiplerden ayırıyor. Bu dev pençelerin, avı yakalamak ve yumuşak dokulara erişmek üzere fonksiyonlarda kullanıldığı düşünülüyor.