Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! ‘Burada nasıl yaşanır artık’

Home Gündem Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! ‘Burada nasıl yaşanır artık’
Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! ‘Burada nasıl yaşanır artık’

İzmir’in Menderes ilçesi Kuyucak Mahallesi ile Seferihisar Orhanlı Mahallesi ortasında ormanlık alanda çıkan ve kent merkezine kadar ilerleten yangında 3. gün geride kaldı. Orman Bölge Müdürlüğü, AFAD ve itfaiye gruplarının büyük oranda söndürülen yangını denetim altına alma çalışmaları devam ediyor.

Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! 'Burada nasıl yaşanır artık'

Yangın birinci gün yerleşim yerlerine sıçrarken Seferihisar ve Menderes’te 14’ün üzerinde mahalle ve köy ile çok sayıda site tahliye edilmişti. Bilhassa kıyı şeridindeki meskenler alevlerden büyük oranda etkilenirken yangının hasarı, bölgede alevlerin söndürülmesiyle günyüzüne çıktı.

Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! 'Burada nasıl yaşanır artık'

Seferihisar’da bulunan Doğankent Sitesi’nün büyük bir kısmı alevlere teslim olurken yangın, ardında harabe bıraktı.

Yaşadıklarını anlatan site sakinleri, zararın telafisinin sıkıntı olduğunu söyledi.

Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! 'Burada nasıl yaşanır artık'

“BİR ŞEY YAPAMADIK”

Yangında konutunun tamamı kül olan Aysun Sofoğlu, “Yangında burada değildik zira biz Urla’da oturuyoruz. Bir duman gördük, aslında duman da değil, kırmızımsı, partiküllerin rengini dağıtan bir şey gördük. ‘Ne oluyor ki havada bu türlü bir garip şey var’ dedik, onun duman olduğunu anladık. Buralarda bir şey olabileceğini düşünmememize karşın bir gün içinde tıpkı anda birkaç yerden yangın haberi geldi ve çok panik olmaya başladık. Yavaş yavaş haberleri izlemeye başladık, hepimiz tabi çok panik olduk. Yalnızca dua edebildik, bir şey yapamadık, o akşam hiçbirimiz uyumadık” dedi.

Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! 'Burada nasıl yaşanır artık'

“BİZİ RAHATSIZ EDEN BİR DURUM”

Yangın mühletince uzakta olmanın berbat hissettirdiğini söz eden Sofoğlu, o akşam yaşadıklarına ait şunları söyledi:

“Bir sürü insanın meskenini boşalttığını, canlıların yok olduğunu, yıllarca sürmekte olan ormanların yetişmesinin kaybolduğunu görmek nasıl hissettirirse o denli hissettik. 2012 yılında da bu türlü bir yangın bu tarafta olmuştu, ondan sonra etraf çok yeşillenmişti, çok güzelimize gidiyordu gelip geçtikçe. Bizi rahatsız eden bir durum, yani kim olursa olsun içinde olmadan. O gün ben direkt arkadaşımı aradım, zira arkadaşımın kayınpederi daima burada yaşıyor. ‘Biz onu aldık, yangın büyüyormuş’ dediler. O gece ben uyumadım, eşim pek uyumadı.”

Yangın gitti arkasında enkazı kaldı! 'Burada nasıl yaşanır artık'

“MALIN VAR DİYE ÖVÜNME, BİR KIVILCIM YETER”

Evlerinin tamamının yandığını ve hatılarının da konutla birlikte yandığını söyleyen Sofoğlu,“Ertesi gün bize görüntü geldi. Mesken büsbütün gitmiş durumda. Görüntüyü görünce hepimiz çok üzüldük zira anılarımız vardı, burası kayınpederimden mirastı. Kayınpederim burayı çok severdi. Daha öncesinde de Narlıdere zelzelesinde de kayınvalidemin meskeni ağır hasar aldı. Kadıncağız taşınmak zorunda kaldı, bu meskenini de kaybetti. Ben onu aradım sonraki gün, hüngür hüngür ağlıyordu. Sonunda dedik ya bak hayat bu türlü bir şey. Diyorsun, ya malın var diye övünme, bir kıvılcım kâfi. Bir kıvılcımla gitti. Mal değerli değil aslında bir halde hallolur diye düşünüyoruz. Lakin bu kadar alanın tekrar yeşermesinin yıllar alması ve çocuklarımızın yeşil bir alanı kaybetmesi çok makus. Bir de gelecek korkusu yaşıyoruz” diye konuştu.

“İLK BAŞTA MESKENİN YANDI DEDİLER BANA”

Yangında meskeninin bir kısmı yanan Lazgin Ekinci, yangın akşamında yaşadıklarını şu tabirlerle anlattı:

“Akşamüstü biz saat 7’de çıktım ben meskenden. AFAD grubu geldi, ‘boşaltın’ dediler. Karşı komşumuz koa hastasıydı. Hanımıyla birlikte burada kalıyordu, onlar dayanamadılar dumandan ötürü. Ben de onlarla birlikte, ablamı da aldım. Birtakım eşyalarımız vardı, onları da yanımızda aldım. Ondan sonra AFAD’ın direktifiyle çıktık gittik. Yangın müddetince burada değildik. Lakin haberleşiyorduk. Burada çalışan bir arkadaş var. O bakıyordu bu işlere, onu daima arıyorduk. O bilgi veriyordu bize. Ben sokakla ilgili, siteyle ilgili bilgiler aldım. Yangın ne durumda olduğuyla bilgiler aldım. Bizim meskene sıçradığını söyledi. ‘Komşununki yanıyor, aşağıdaki mesken de yanmış. Senin konuta de sıçradı lakin müdahale ediyorlar’ dedi. Birinci başta konutun yandı dediler bana. Daha sonra aradığımda, ‘Senin meskeninde bir şey yok, yandaki mesken yandı’ dediler. İtfaiye girmiş, benim kapıyı kırmış. Benim meskene birinci evvel müdahale etmiş yanan yerlere. Sonrasında yanan yerlerden içeriye müdahale etmişler. Söndüre söndüre gitmişler yani.”

“ELEKTRONİK EŞYALARIN HEPSİ GİTTİ”

Evindeki elektroniklerin kullanılmaz hale geldiğini kaydeden Ekinci, “Yangının etkilediği yer, salon ve mutfak. Lakin itfaiyenin suyuyla yangının, küfleri… Elektronik eşyaların hepsi gitti. Koltuklar, yattığımız yerler, elbiselerimiz, hepsi toz olmuş, simsiyah. Her şey simsiyah. Bu meskeni yaptırmak şu anda 4 milyondan aşağı düşmez” dedi.

“SOKAĞIN NEREDEYSE TAMAMININ YANDIĞINI DÜŞÜNMEYE BAŞLADIK”

Konutu yangında ziyan gören Kemal Açıkgöz, yangın sonrasında konutlarına geldiklerini belirterek şunları söyledi:

“Yangın günü biz İstanbul’daydık. Lakin Whatsapp’tan idarenin bildirilerini izliyorduk. Akşam üzeri haberimiz oldu. Orada çok uzakta yapacak bir şey yok natürel. Birinci gelen bilgiler, siteye ulaştığı, birkaç üstteki sokakların kenarında bir iki konutun alev aldığı istikametindeydi. Birkaç saat geçtikten sonra buralara hakikat indiğini öğrendik. İlerleyen saatlerde biz, konutumuzun yandığını düşündük. Zira site vazifelisi numara numara yanan konutları vermeye başlamıştı. Bu sokağın neredeyse tamamının yandığını düşünmeye başladık. Düşündük yapacak hiçbir şeyimiz yok. Çok uzaktayız. Zati buraya gelsek de yapacağımız bir şey yok. Sonraki gün arkadaşlardan tekrar bildiriler geldi. Kimi konutların daha güzel durumda olduğu kimilerinin yandığı üzere. 79 konutun büsbütün yandığını öğrendik. Onun üzerine çıktık geldik.”

“SEVİNMEK MÜMKÜN DEĞİL”

Yangının sitenin tabiatını da yok ettiğini belirten Açıkgöz, şunları söyledi;

*Geldiğimizde çok fecî bir koku kül vardı. Biz bu türlü bu Doğankent’e aşık insanlarız. Yani tabiatına aşığız buranın. Hoş ormanlarımız oldu. Muhafazaya da çalışıyorduk fakat ne kadar koruyabilirsiniz? Bizim aşık olduğumuz bir yerdir burası. Zira çok hoş bir tabiat. Pak bir deniz.

*Büyük bir kentin İzmir’in yakınında. Yanındaki ormanda maalesef. Olağan. Sakinleri birden fazla emekli beşerler kurucuları çok yüksek gelirli beşerler değiller. Orta gelirli beşerler. Alın teriyle kurulmuş bir site. Taksitlerle küçük birikimlerle elde edilmiş bir site. Bizimki de o denli. Her taşında alın terimiz var. Onu sıkıntı imkanlarla yapıyorsun. Artık dağ taş her taraf kül yığınına dönüşmüş durumda.

*Komşularımızın oldukça bir kısmının konutları kül olmuş durumda. Bizim konutumuzda küçük bir hasar var. Camları kırmış itfaiyeciler müdahale etmek için. Zira yandaki komşumuzdan bir ateş bizim konuta geçecekti. Çatının kenarında içeride bir şey bir yanma belirtisi oluşmuş. Onu su sıkmışlar, önlemişler.

*Ama sağımız, solumuz, gerimiz ilerimiz her taraf yanmış. Bu sokakta 10 konut var yalnızca dört tanesi ayakta. Münasebetiyle sevinmek mümkün değil. Tabiat bu türlü kül olup komşularımızın meskenleri bu türlü kül olduktan sonra sizin konutunuzun ayakta kalmasının bir manası kalmıyor. Biz dünden beri düşünüyoruz burada nasıl yaşanır artık.

*Burada yaşamak mümkün mü? Buraya geleceksiniz, denize nasıl gireceksiniz, niçin gireceksiniz? Her taraf kül olmuş komşularınızın meskeni yanmış orman yanmış ve siz denize giriyorsunuz. Bizim için çok güç bir şey.

*Yani burada bundan sonra yaşamak epey bir problemli olacak üzere görünüyor. Çocuklarımız burada büyüdü. O çocukların artık bir kısmının meskenleri yandı. Nasıl olacak bilmiyorum.